Nie każdy menedżer jest prawdziwym liderem. Kompetencje, które pozwalają nam na awans i pięcie się po szczeblach kariery to nie te same kompetencje, które pozwalają utrzymać się na szczycie. A co jest jednym z największych wrogów lidera? Jego własne ego. I dzisiaj pokażę Wam, jak je poskromnić. Oto 5 pułapek ego lidera.
1. “Chcę być lubiany”
Wszyscy chcemy, żeby ludzie nas lubili, to naturalne, zwłaszcza jeśli wciąż pracujemy ze starym zespołem, z którym jeszcze niedawno mieliśmy relacje koleżeńskie. Lider może być lubiany, jednak nie może do tego dążyć za wszelką cenę i chęć ta nie może wpływać na podejmowane przez niego decyzje. Decyzje lidera nie zawsze będą podobać się jego podwładnym, a chęć bycia lubianym i popularnym może wpływać na efektywność podejmowanych działań, może też powodować odkładanie decyzji w czasie czy problemy z dawaniem feedbacku, z rozmowami dyscyplinującymi. Lider nie musi być lubiany, ale musi być szanowany.
2. “Chcę mieć uznanie”
Potrzeba bycia uznanym i podziwianym ma swoje miejsce w piramidzie Maslowa i nic dziwnego, że człowiek, który do tej pory był chwalony i podziwiany, chciałby to uznanie utrzymać. Tymczasem rolą lidera jest m.in. okazywanie uznania innym. I jest to rola istotna, ponieważ aż 80% pracowników jako przyczynę odejścia z pracy wskazuje brak uznania. Dlatego dobry lider potrzebę uznania powinien realozować poza swoim zespołem, ponieważ trudno będzie mu inaczej przełączyć myślenie z “ja” na “my”.
3. “Chcę mieć rację”
Lider ma władzę. Ma kompetencje, które doprowadziły go na wyższe stanowisko. W takiej sytuacji trudno jest pohamować chęć forsowania swoich pomysłów i trudno przyznać rację innym. Jednak dobry lider musi mieć otwartą głowę na inne pomysły, doświadczenia, powinien doceniać świeże spojrzenie. Ponadto skupianie się tylko na swoim zdaniu i swojej racji nie pozwala rozwijać i wykorzystywać potencjału pracowników, którzy często też są ekspertami, nawet jeśli zajmują niższe stanowiska. Brak zaufania do ludzi zabija w nich kreatywność, innowacyjność, chęć rozwoju. Bo skoro szef ma zawsze rację, to nie warto się wychylać.
4. “Chcę zawsze odnosić sukcesy”
Potrzeba sukcesu jest pożądana, jednak dążenie do sukcesu za wszelką cenę i usilne unikanie porażek nie jest dobrą drogą. Lider powinien pracować nie tylko na sukces własny i swojego zespołu, ale przede wszystkim musi patrzeć na dobro całej organizacji. Czasem trzeba zrezygnować z projektu, który przyniesie uznanie nam i naszym ludziom, a jednocześnie przyniesie całościowo więcej strat niż zysków.
5. “Chcę tylko feedbacków w dół, nie w górę”
Umiejętność przyjmowania feedbacku to największy test dla ego. Łatwiej jest powiedzieć komuś o jego brakach, niż przyjąć do wiadomości, że samemu się je ma, zwłaszcza, kiedy informuje nas o tym ktoś pracujący na niższym szczeblu. Tymczasem kultura feedbacku to podstawowy warunek przetrwania firmy. Najwyższe szczeble menedżerskie powinny mieć świadomość problemów, z jakimi spotykają się pracownicy liniowi, jednak dociera do nich tylko 4% wszystkich informacji “z dołu”.
Więcej informacji o tym, w jaki sposób Twoje ego może Ci zagrozić jako liderowi znajdziesz na Spotify, Apple Podcasts oraz Google Podcasts. Zapraszam!
