Komunikacja ma płeć - wzorce społeczne i kulturowe sprawiają, że komunikacja kobiet różni się od komunikacji mężczyzn. Czym? O tym właśnie napiszę dzisiaj.
Źródła różnic w komunikacji mężczyzn i kobiet
Sposób komunikacji nie zależy od płci biologicznej, ale od płci kulturowej. Wychowanie, środowisko, oczekiwania społeczne, to wszystko wpływa na naszą komunikację. Jest ona w części wytworem kultury, dlatego można ją kształtować i zmieniać.
Różnice komunikacyjne pomiędzy kobietami a mężczyznami mają trzy źródła:
- Mężczyźni komunikują się głównie po to, by wymieniać informacje, kobiety po to, by budować relacje.
- Dla kobiet ważna jest komunikacja sama w sobie, dla mężczyzn jest drogą do innych celów.
- Dla mężczyzn komunikacja jest sposobem budowania pozycji w grupie, dla kobiet jest drogą do partnerstwa.
Komunikacja kobiet - różnice w języku
Czym więc konkretnie mężczyźni różnią się od kobiet pod względem stylu komunikacji?
Kobiety mówią mniej perswazyjnie, przez to, że wypowiadają więcej słów, a im krótszy i prostszy komunikat, tym bardziej dosadny. Język mężczyzn, dzięki swojej dosadności, jest w stanie lepiej wpływać na zachowanie innych. Jeśli więc język kobiet ma być tak samo skuteczny, należy unikać budowania zbyt długich zdań.
W komunikacji kobiet więcej jest też przymiotników, przysłówków - części mowy, które są mniej perswazyjne. W konkretnym sposobie komunikowania lepiej stawiać na rzeczowniki, które są konkretne i nasz mózg może je "zobaczyć".
Pułapki w komunikacji kobiet
Kobiety mają tendencję do mówienia sformułowaniami, które odbierają im profesjonalizm i sprawczość oraz umacniają pewne stereotypy: np. "wydaje mi się", "może się mylę". Od mężczyzny takie słowa usłyszymy rzadziej.
Mężczyzna jest nastawiony na działanie, przekazywanie konkretnych informacji, więc w takiej komunikacji usłyszy wahanie, wątpliwości - co więcej w związku z tym zacznie w takiej sytuacji kobietom doradzać, traktować je protekcjonalnie. A kobiety w ten sposób wcale nie okazują słabości, a po prostu wyrażają szacunek dla słuchaczy, chcą otworzyć pole do dyskusji.
Kolejną pułapką są przeprosiny. “Przepraszam, czy mogłabym zapytać, przepraszam, czy mogłabym zająć chwilę?”. Nie przepraszaj, ponieważ to obniża pozycję. Osoba przepraszająca znajduje się niżej w hierarchii. Wystarczy powiedzieć: “Czy mogę o coś zapytać?”.
Język kobiet a asertywna komunikacja
Uczy się nas, że asertywność to umiejętne mówienie “nie”, ale asertywność to po prostu szczera komunikacja, mówienie kim jesteśmy i jacy jesteśmy. Jeśli chcesz o coś dopytać, to nie przepraszaj, tylko zapytaj wprost.
To dotyczy również innych kwestii. Kobiety często nie wyrażają swoich potrzeb i oczekiwań wprost. Jeśli masz do kogoś prośbę, poproś go bez owijania w bawełnę. Pracowałaś do późna i chcesz wyjść wcześniej z pracy? Nie mów, że jesteś zmęczona i boli Cię głowa, powiedz wprost, że dzisiaj chcesz skończyć wcześniej.
Asertywnie domagaj się też używania swojego pełnego imienia. W sytuacjach formalnych mamy Zofię i Magdalenę, a nie Zosię i Madzię.
Komunikacja a reakcja na stres
Skoro wiemy już, że dla kobiet komunikacja jest wartością samą w sobie, to łatwo zrozumieć, dlaczego sytuację stresową kobieta lubi omówić, żeby obniżyć poziom stresu. U mężczyzn jest inaczej, wolą rozwiązać problem siedząc cicho - to także element komunikacji niewerbalnej.
Dobrze rozumieć tę różnicę, bo jest ona równie ważna, co sposób mówienia. Jeśli jesteś kobietą, pozwól mężczyźnie przeżyć stres w samotności, nie próbuj wciągać go w rozmowę. Jeśli jesteś mężczyzną - wysłuchaj, bez doradzania i komentowania.
Jeśli chcesz pogłębić temat różnic w komunikacji u obu płci zapraszam do wysłuchania kolejnego odcinka podcastu "Szkoła Menedżerów" na Spotify, Apple Podcasts oraz Google Podcasts . Podam w nim więcej przykładów komunikacji kobiet i mężczyzn, a także opowiem o bliskich związkach dziecięcych zabaw z dorosłym stylem komunikacji.
